Komemoracija na Austrougarskom vojnom groblju povodom stogodišnjice primirja u Prvom svetskom ratu

Povodom stogodišnjice Dana primirja u Prvom svetskom ratu, 10. novembra 2018. godine na Austrougarskom vojnom groblju u okviru Novog groblja u Beogradu, održan je komemorativni skup na kome je odata počast austrougarskim vojnicima, koji su nastradali u borbama za Beograd tokom 1. Svetskog rata, kao i svim žrtvama Velikog rata.

Na komemoraciji, za čiju organizaciju je ove godine bila zadužena Kancelarija Vojnog izaslanstva Republike Austrije, svečane govore održali su NJ.E. mr. Nikolaus Luteroti, ambasador Austrije i NJ.E. gospodin Atila Pinter ambasador Mađarske, a samom činu  su prisustvovali predstavnici vojnih izaslanstava (Austrije, Mađarske, Nemačke, SAD, Belgije, Velike Britanije, Francuske, Kanade, Italije, Češke, Slovačke, Grčke, Bosne i Hercegovine, Slovenije i dr.), a položen je i venac kancelarije EU u Srbiji.

Ambasador Republike Austrije mr. Nikolaus Luteroti je u svom obraćanju između ostalog naglasio da iako su Prvom svetskom ratu Austrougrska i Srbija bili na protivničkim stranama, danas su ta vremena za nama. Sama činjenica da su predsednici Srbije i Austrije samo pre nekoliko nedelja, na Novom groblju, položili vence i odali poštu palim austrougarskim i srpskim vojnicima poginulim u toku Prvog svetskog rata, značajna je potvrda ovom uverenju. Ambasador Luteroti je dodao da Austrija, danas, kao prijatelj i partner Srbije želi da je vidi potpuno integrisanu u Evropsku Uniju.

Molitva posvećena svim žrtvama Velikog rata je održana na nemačkom, mađarskom i srpskom jeziku, nakon čega je usledila ceremonija polaganja venaca, uz intoniranje prigodnih melodija. Molitvu za sve žrtve velikog rata su služili bečki nadbiskup, Krištof Šenborn, nadbiskup Austrijske vojske dr Verner Frajšteter i beogradski nadbiskup i mitropolit dr Stanislav Hočevar.

Vojni orkestar Austrijske vojske je zatim odsvirao pesmu “Imao sam druga” (Ich hatt’ einen Kameraden), tradicionalnu melodiju, nastalu sredinom 19. veka, koja govori o bolu vojnika koji je izgubio saborca, bez vojnih ili ideoloških konotacija. Ova melodija se danas izvodi na vojnim sahranama i komemoracijama u Nemačkoj i Austriji.

Nakon ovoga je usledilo ceremonijalno sađenje drveta šljive, u kome su učestvovali ambasadori Austrije i Mađarske, kao i kardinal Šenborn, nadbiskup Frajšteter i nadbiskup Hočevar.

Ova objava je raspoloživa i na: engleskisrpski (cyr)

START TYPING AND PRESS ENTER TO SEARCH