4. novembra 2018. godine organizovan je jedan od najposećenijih obilazaka Novog groblja u sklopu ovogodišnjeg jesenjeg ciklusa vođenih šetnji kroz dragocenu kulturno-istorijsku i umetničku riznicu Novog groblja u Beogradu pod nazivom: “Tragom istaktnutih vojskovođa i heroja 1. Svetstog rata sahranjenih na Novom groblju“. Naši dragi sugrađani koji nas i ni ovaj put nisu izneverili, već su se odazvali u izuzetno velikom broju, imali su prilike da čuju emotivna kazivanja o vojskovođama i herojima Velikog rata, da se upoznaju sa njihovim životnim pričama, ali i da se podsete njihovih junačkih podviga.
U toku ove prijatne nedeljne šetnje, koja je bila posvećena velikanima Velikog rata, posetioci su imali prilike da vide grobove čuvenih vojskovođa, heroja i heroina: Vojvode Živojina Mišića, Vojvode Radomira Putnika, Vojvode Petra Bojovića, zatim majora Vojislava Tankosića, generala Pavla Jurišića Šturma, heroina Milunke Savić i Antonije Javornik i mnogih drugih. Naši sugrađani su se takođe upoznali sa istorijatom i umetničkim značajem jednog od najvećeg memorijala podignutog u Srbiji u tom periodu – Srpskom kosturnicom branilaca Beograda 1914 – 1918. godine – gde su kao poseban kuriozitet mogli da uđu i posete kriptu.
Izdvajamo priču o harizmatičnom majoru Srpske vojske – Vojvodi Voji Tankosiću:
Major srpske vojske, vojvoda, i nacionalni aktivista, Vojislav Voja Tankosić – vojvoda Tankosić, završio je šest razreda Druge gimnazije u Beogradu, a potom Vojnu akademiju, i Višu školu Vojne akademije. Učestvovao je u zaveri protiv kralja Aleksandra Obrenovića, i u Majskom prevratu, 1903. godine. Vojislav Tanskosić je, po izbijanju Prvog svetskog rata, bio jedan od komandanata Dobrovoljačkog odreda i učestvovao u odbrani Beograda. Kao komandant Rudničkog dobrovoljačkog odreda, borio se na Drini, Loznici, Krupnju, Mačkovom Kamenu. Preminuo je 2. novembra 1915. godine u Trsteniku, od posledica ranjavanja, na Igrištu kod Velikog Popovića. Njegovi vojnici su ga tajno sahranili na Trsteničkom groblju, ali su Austrijanci, ipak, uspeli da ga pronađu, otkopaju, i nakon ustanovljivanja identiteta, slikaju leš, kako bi uverili javnost, da je, ipak, mrtav. Uz sliku groba i leša, objavljen je i tekst koji sadrži obaveštenje, kako je „došao kraj Voji Tankosiću“. Njegova majka Milja je prenela posmrtne ostatke Voje Tankosića, uz pomoć Udruženja srpskih četnika, i sahranila na beogradskom Novom groblju, 1923. godine.
Ova objava je raspoloživa i na: srpski (cyr)
