Na inicijativu Udruženja „Miloš Milojević“ iz Crne Bare, rodnog mesta mesta Miloša Milojevića, u subotu 24. juna 2017. godine, sa početkom u 10:30 časova na Novom groblju u Beogradu, biće obeležno 120 godina od smrti ove značjne ličnosti naše istorije, uz pomen i kraći memorijalni program. Miloš Milojević je bio istoričar, poliglota, političar i pisac, koji je veći deo svog radnog veka posvetio podizanju nacionalne svesti srpskog naroda. Studirao pravo na Liceju, a zatim je tri naredne godine proveo u Moskvi na Istorijsko-filološkom odseku Filozofskog fakulteta. Nakon završetka školovanja stupio je u državnu službu. Radio je kao pisar i sekretar suda u Valjevu i predavao u većem broju u Beogradu i Leskovcu, a u nekima je radio i kao direktor. Bio je redovni član Srpskog učenog društva, počasni član Akademije nauka i član glavnog odbora Društva Svetog Save u Beogradu. Učestvovao je kao dobrovoljac u Srpsko-turskim ratovima (1876—1878). Prikupio značajan broj starih srpskih rukopisa, uključujući i tri značajne povelje (Prvu i Drugu dečansku hrisovulju, kao i Prizrensku tapiju, jedan od retkih sačuvanih kupoprodajnih ugovora, koji datira iz srednjovekovne Srbije). Nažalost, veći deo dokumentacije koju je prikupio je izgubljen nakon I Svetskog rata. U njegova najznačajnija dela spadaju: Pesme i običaji ukupnog naroda srpskog I-III; Putopis dela Prave-Stare-Srbije, I—III; Odlomci istorije Srba i jugoslovenskih zemalja u Turskoj i Austriji i Opšti list patrijaršije pećke.
Ova objava je raspoloživa i na: srpski (cyr)
