Ovogodišnji program „Drainčevih književnih susreta“ počeo je u Beogradu 22. juna 2021. godine, posetom posldenjem počivalištu Rada Drainca na Novom groblju, kojoj su između ostalih prisustvovali pesnici Ratomir Timotijević Tim, Dragan Ognjanović, Vico Dardić, Miroslav Kostić Kole, Srđan Živković, Zoran Radisavljević, Dušan Mijailović Adski i drugi. Naredna dva dana će se u Prokuplju održati tribina i književno veče „Smisao poezije danas“ i „Nova srpska poezija-alternativna pesnička scena“. Obilazak grobnog mesta Rada Drainca, organizacija tribine i književne večeri posvećene ovom najpoznatijem pesniku u Toplici, deo su ovogodišnjeg prvog dela manifestacije „Drainčevi književni susreti“ koja se tradicionalno obeležava 52. godine. Savet Drainčevih susreta objavio je i konkurs za dodeljivanje „Drainčeve nagrade za poeziju“ koja će biti uručena avgusta meseca, kada je planirano održavanje drugog dela manifestacije.
Rade Drainac (Radojko Jovanović) je bio pesnik, pripovedač, romansijer, esejista, novinar (Trbunje, kod Blaca, Toplica, 16.8.1899. – Beograd, 1.5.1943.). Još kao srednjoškolac 1915. godine, prešao je sa srpskom vojskom preko Albanije. Nakon toga se prebacio u Francusku, gde se školovao prvo u Lionu, a kasnije u Sent Etjenu i Bolijeu. U Beograd se vratio 1919. godine. U periodu između dva svetska rata, a pretežno se bavio novinarstvom. Pisao je od 1920. godine, za listove Balkan, Beogradski dnevnik, Stara Srbija, Novosti, Samouprava, Vreme, Pravda, i Politika. Sa 23 godine, zamenio je svoje ime sa književnim: Rade Drainac. Bio je pokretač časopisa Hipnos, Novo čovečanstvo, Nova brazda i listova Front i SAD / Slika aktuelnih događaja. Živeo je životom boema, skitnice, putnika, avanturiste, i anarhoindividualiste.
Pisao je članke, pamflete, bio je stalni saradnik lista Pravda. Književnu karijeru započeo je knjigom stihova Modri smeh 1920. godine , u kojoj se nalazi jedan deo stihova nastalih pod uticajem Jovana Dučića. U kasnijem periodu pisao je pod uticajem Jesenjina, dok nije razvio sopstveni izraz. Istakao se kao tvorac hipnizma, književnog avangardnog pokreta. Kao pesnik, prešao je put od ekspresionizma preko dadaizma, hipnizma, do socijalne literature. Poezija koju je stvarao bila je modernistička, sa gradskim jezičkim rudimentom, i sinkopiranom muzikom džeza, koja je šokirala tadašnju javnost. Teška bolest, u vreme Drugog svetskog rata, uz optužbe da je nedićevac i revolucionar, naterala ga je da se povuče. Ostatak života je proveo u siromaštvu, u najvećoj meri, zaviseći od pomoći prijatelja. Najznačajnija dela su mu: Bandit ili pesnik, Erotikon, Čovek peva, Lirske minijature, Dah zemlje, pripovetke Srce na pazaru, roman Španski zid i dr.
Od leta 1942. nalazi se u sanatorijumu na Ozrenu, blizu Soko Banje, gde ga povremeno obilazi Ivo Andrić. Lečenje mu ne pomaže i u proleće 1943, s grudoboljom u odmaklom stadijumu, dolazi u beogradsku Državnu opštu bolnicu, gde 1. maja umire. Kao siromah bez igde ičega, sahranjen je dva dana kasnije o trošku Opštine na beogradskom Novom groblju u parceli 38, grobno mesto br. 509. Glumac Milivoje Živanović recitovao je njegovu pesmu „Nirvana“ dok su spuštali kovčeg u raku. Nadgrobni spomenik mu je podigao prijatelj Siniša Paunović, dok je portret u reljefu izradio vajar Boža Obradović.
Infocentar JKP „Pogrebne usluge“
Ova objava je raspoloživa i na: srpski (cyr)
