18. novembra 2018. godine organizovan poslednji u nizu obilazaka Novog groblja u sklopu ovogodišnjeg jesenjeg ciklusa vođenih šetnji kroz ovu dragocenu kulturno-istorijsku i umetničku riznicu, kako s ponosom nazivamo Novo groblje, pod nazivom: „Srpske heroine i dobrovoljnje bolničarke“. Naši dragi sugrađani koji nas i ni ovaj put nisu izneverili, već su se uprkos susnežici i hladnom vremenu odazvali u značajnom broju, imali su prilike da čuju emotivna kazivanja o ženama u Velikom ratu, koje su branile čast svog naroda, o kojima je svetska štampa pisala sa divljenjem, a čuveni francuski generali, poput Franše D’Eperea, u njima videli uzdanicu za odbranu od neprijatelja, ali i svim onim ženama koje su kao dobrovoljne bolničarke i humanitarke prekidale karijere ili školovanje u inostranstvu, neumorno putujući svetom i prikupljajući pomoć kako bi pomagle svojim sunarodnicima u doba ratova i iskušenja.
Pored nezaobilazne heroine Prvog svetskog rata Milunke Savić, na Novom groblju su sahranjene još dve izuzetne žene, učesnice Prvog svetskog rata o kojima je bilo reči: Sofija Jovanović, pripadnica komitske čete Vojvode Voje Tankosića, učesnica I i II Balkanskog i Prvog svetskog rata – 13 puta odlikovana i Natalija Bjelajac (Slovenka Antonija Javornik), narednik srpske vojske i bolničarka, česnica Cerske bitke i nosilac 12 odlikovanja. Posetioci su imali prilike da čuju uzbudljive i potresne priče o odvažnim kćerima otadžbine kao što su: Mirka Grujić, kći Jevrema Grujića, dobrovoljna bolničarka za vreme Balkanskih i 1. Svetskog rata, humanitarka i dugogodišnja predsednica Kola srpskih sestara, zatim Mejbl Grujić, Amerikanka, arheolog po obrazovanju, supruga diplomate Slavka Grujuća koja je u Americi skupljala priloge za Crveni Krst i Kolo srpskih sestara, a 1912. godine održala predavanje o srpskom narodu na univerzitetu Prinston (čiji je dekan u tom vreme bio budući američki predsednik Vudro Vilson) pred nekoliko hiljada ljudi, zaslužna za Karnedžijeve donacije Srbiji i izgradnju Univerzitetske biblioteke, zatim prva srpska lekarka Draga Ljočić koja je napustila studije medicine u Cirihu, kako bi se pridružila srpskoj vojsci kao dobrovoljna bolničarka u Srpsko-turskim ratovima. Posetioci su takođe imali prilike da vide poslednja počivališta: Nadežde Petrović, Bete Vukanović, Vele Nigrinove, Katarine Milovuk, Mage Magazinović, Natalije Cvetković, i mnogih drugih.
Izdvajamo priču o Vuki Popadić, koja je danas gotovo zaboravljena, ali koja se pominje kao najhrabrija Beograđanka u Velikom ratu. Nakon prvog zauzimanja Beograda, Vuka Popadić je počela da oko sebe skuplja siromašne i uplašene građane, ulivajući im nadu da Beograd neće još dugo biti pod opsadom. Naime, tokom prvih dana rata Vuka Popadić je zarobila 15 austrougarskih vojnika koje je poslužila slatkim i vodom, a zatim ih predala srpskoj vojsci. Vuka Popadić je zadivila i za sva vremena zadužila svoje sugrađane, ali i vojnike i oficire koji su bili stacionirani na Dorćolu. Veruje se da je u previjalištu koje je otvorila u svom domu, u srcu sukoba, previla i okrepila preko stotinu teških ranjenika, pomažući im da dođu do bolnice.
Ova objava je raspoloživa i na: srpski (cyr)
